Dünyamızda yaşanan kaosun nedeni ; insan,
insan olduğundan beri fikirleri ve çıkarları savaşmaktadır. Fikir meydanları
savaş meydanlarının temelini oluşturur. Her savaşın temeli fikir
çarpışmalarının, çıkar çatışmalarının meydanlara yansımasıdır. Belli başlı
birkaç fikir etrafında dönüp dururuz asırlardan beri. Bu fikirler üzerine ne
bir taş koyanımız vardır nede eksik taraflarını görüp günümüz insanlığına
sunanımız. Yüzyıllarca önce birileri iyi ki bir şeyleri düşünmüş yazmışlardır
bizler bu yazılanları tapınma haline getiririz. Oysaki çoğu
düşünür yaşadığı çağdaki toplumlara hitap ediyorlardı.
Günümüze gelen önemli fikirlerin neden
yaşamda hayat bulamadığını tartışma konusu bile yapmaktan kaçınırız.
Nerede hata yapılmaktadır sorgulamak bize o fikirden dışarı çıkmak gibi gelir.
Kendimizi ihanet ediyormuş gibi hissederiz. Sorgulama yoksa körü körüne tapınma
vardır. Putlaştırma ilahlaştırma vardır.
Savaş
meydanlarında savaşanlar fikir meydanlarının işçiliğini yaparlar. Eğer ortaya
konan bir hayat varsa, Fikir kimden geliyorsa gelsin sorgulanmalıdır.
Milyonlarca insan bazı fikirlerin kölesi durumundadır. Ne yazık ki
bu fikirlerin kölesi olduğunun farkında da değildirler.
Zihinlerin köleliği bedenlerin köleliğinden daha kötüdür. Bir insanı
hapishaneye atarsınız bedenini tutsak edersiniz ,cezası bitince
çıkar fakat zihinsel kölelik ölene kadar sürer. Dünyada her insan bir fikrin
kölesi durumundadır. İşin en garip yani ise ,bu fikirlerin kendine
ait olduğu sanrısı içindedir. Oysaki o fikirler ona bir şekilde
öğretilmiştir. Bu fikirlere köleliği onun yaşam hakkını eliyle sunmasına neden
olur. Çünkü tapındığı fikir onun en kutsalıdır. Zihinsel köle haline gelen
insan herkes tarafından kullanılmaya açık bir alet haline gelir. İşte burada
kendine ihanet etmeye başlar, kutsalı için öldürmek onun için bir onur
mücadelesine dönüşür. Savaş meydanlarına veya toplumsal patlamaların yaşandığı
zamanlarda şahit olduğumuz bazı olaylar, içimizin
almadığı görmeye duymaya tahammül edemediğimiz “ bir insan bunu
nasıl yapar” diye hayıflandığımız insan kendi kutsalı için ve savunduğu fikir
adına bunları yapmaktadır. İnandığı bir şey yoksa bir insanı savaştıramazsınız.
Mutlaka bir fikri benimsetmek gerekmektedir. Bunun içindir ki dünya
fikir kamplarına bölünmüştür. Dünyaya doğan insanları bu fikirler ekseninde
toplayan , gerektiğinde karşı karşıya getirmek ,çıkarlarını korumak
isteyenlerin ekmeğine yağ sürmektedir.
Bu hep
böylemi devam edecek? Bu kısır döngüyü insanlık kıramaz mı? Sorularının cevaplarını
düşünmek için geç kalmış sayılmayız.
Fikirler
çarpışır, yığınlar ölür. Bunun için insanlığı dağıtan savaştıran,
fikirler değil; insanlığı birleştiren bütünleştiren fikirler
etrafında toplanmanın yollarını aramalıyız. Hangi fikir bizden, ne adına olursa
olsun, ister dini, ister ideolojik şiddeti istiyorsa bu işte bir
hainlik vardır.
Belki
de bir gün üretilmiş bütün güzel fikirlerin en güzel yanlarını kullanarak
ortak bir akıl oluşturur dünyayı yaşanır hale getiririz.
Fikir
meydanlarında savaşmak, savaş meydanlarında savaşmaktan daha zordur. Asıl olan
ayrıştırıcı bölen parçalayan fikirlerin peşinde gitmek değil bizi birleştiren
bütünleştiren insanlaştıran insanın asıl özüne hitap eden fikirleri üreterek
hayata geçirebilmemizdir.
Toplumların
özü bireylerin özünü oluşturmaz. Bireylerin özleri seçimleri eğilimleri
toplumun özünü oluşturur. Bireylerin seçimleri iyiye doğru ise o toplumsal öz
iyidir. Fakat bu özler tarafsız bilgi ile beslenirse objektif bir bakış acısı
geliştirir insani duruşunu koruyabilir. Bazı fikir savaşçıları toplumsal özün
bireyi etkilediğini savunuyor olsa da siz hangi eğitimi verirseniz verin her
birey kendi yaratılışında hareket eder. Bu kişisel eğilimler toplumunun genel
özünü belirler. Topluma hakim düşünce insanın seçimlerini yapmakta
katkı sahibidir fakat insanın bütünün etkilemez.
Zihinlere
takılan kelepçelerden, kurtulabilmemiz umudu hale mevcuttur. Fikirler ve
çıkarlar savaşır kitleler ölür.
Güzel bir konu seçilmiş, Tebrikler. Aslında fikirleri üretenler, bireyler, toplumlar ve uluslar da olsa çıkarları içindir. Çıkarları ön p***da tutma, üstün insan ve toplum olma vasfi, insanoğlunun yaradılışında vardır. Eğitimle tam bir sonuca ulaşmak pek mümkün olmasa da bence en iyisi etrafında top***ılabilecek ortak fikir üretmek ve anlaşabilmektir. Sevgiler
Tebrikler