Çoğumuzun ağzında bir “unuttum” kelimesi
dolaşıyoruz ortalık da. Bu günkü konumuz ” Unuttum” kelimesi
üzerine olsun. İnsanlar hayatlarına ister bilerek ister bilmeyerek girip
de onların yönünü değiştiren hiçbir olayı, kişiyi, acıyı üzüntüyü, neşeyi,
sevinci unutmaz. Sadece insanın “unuttum” diyerek adlandırdığı olgu
hayatı yaşarken anın içinde başına gelen ufak tefek şeylerdir, Örneği, su
şirketini aramayı unutmuşum, ışığı kapatmayı unutmuşum,vs…) Eğer fiziksel bir
rahatsızlığı yoksa insan yaşadığı hiçbir şeyi unutmaz öteler.
İnsanlar yaşamında vazgeçmek zorunda kaldıklarını
içlerindeki dipsiz bir kuyuya hapsederler, mümkün olduğunca bu konu üzerinde
durmak düşünmek hatırlamak istemezler, sürekli olarak üzerini örterler
dikkatlerini başka mevzulara çekmeye çalışırlar. Aylarca, yıllarca başarılı olurlar. Bir gün
bir yerlerden çıkar gelir bir ses, bir müzik, bir yankı… içlerinde duranla
karşılaştıkları zaman yıkılırlar, o üstünü örtmeye çalıştıkları şey orada
capcanlı kendisine meydan okumaktadır.
-Ben unutmuştum nereden çıktı şimdi bu olay?
Neden aklıma düştü? Niye hatırladım ki? diye söylenirler.
Her hangi bir şeyi bilinçli olarak unutmaya çalışmak
boş bir çabadır, unutmaya çalışarak enerjimizi gereksiz yere harcarız. Bu
ırmağın akışını ters yöne çevirmeye çalışmak
kadar zor bir uğraştır, siz ne yaparsanız yapın asla yaşanmış bir
şeyi silmeniz mümkün değildir. Sadece üzerimize sinmiş etkilerini daha az
hissederiz ki buda zamanla olur. Unutmaya çalıştığınız şey ne ise onun sizinle
yaşamasına izin vermelisiniz , hayatınızda açtığı zarar ziyan ne ise onu kabul
etmeli “ama oldu artık, olanı değiştirme gücüm yok, o halde olanla
barışmalıyım” demelisiniz. “Bunları dedikten sonra unutacak mıyım” dediğinizi
duyar gibi oldum. Hayır asla unutmayacaksınız lakin size etkilerini
hafifleteceksiniz. Yaşanmış hayat kayıtlarınıza geçmiş en küçük, en büyük
hiçbir olayı unutmanız mümkün değildir. Sadece bilincinizin derinliklerine
ötelersiniz. İnsanın en çok yalan söylediği kişi kendisidir.Unutmak mı ? Ötelemek
mi ? derseniz ikisi de değil. Yüzleşmek ve kendi ile barışık olmak.
Sevgiyle…
Başarılar diliyorum, Pakize hanım,
Değerli köşe yazarımız adına, çok teşekkür ederiz,
Tebrikler, kıymetli köşe yazarımız,